ای احبّای دل و جان عبدالبهاء در امواج دريای بلا به…

١١٧

ای احبّای دل و جان عبدالبهاء در امواج دريای بلا به طوفان اعظم مبتلا هجوم اعدای داخل از جهتی و رجوم اعدای خارج از جهتی اختلاف احبّا از طرفی عبدالبهاء در اين طوفان بلا مکاتيب از اقاليم خمسه مانند باران ميبارد تلغراف متعدّده پی در پی ميرسد و در ارض مقصود فساد و فتن بی‌وفايان بی‌پايان لوح ملّاح قدس را هر روز تلاوت نمائيد باوجود اين مشاکل عظيمه و مصائب شديده چگونه به تحرير پردازد و از عهده مکاتبه برآيد لهذا اميد از رأفت احبّای الهی آن است که از قصور عبدالبهای فريد وحيد مظلوم چشم پوشند و من تضرّع نمايم و در سحرها به ملکوت ابهی ناله و فغان کنم و شما را عون و عنايت نامتناهی خواهم حصول تأييد محتوم است…