هوالله - ای يار مهربان در تحرير نامه هرچند قصور حاصل…

حضرت عبدالبهاء
اصلی فارسی

١٢٥

هوالله

ای يار مهربان در تحرير نامه هرچند قصور حاصل ولی اين فتور از کثرت مشاغل موفور والّا نامه‌ها مانند جوق طيور متتابع الورود بود علی‌الخصوص اين ايّام که اهل فتور به کلّی مختلّ الشّعور گشته‌اند هر روز اسباب فتنه‌ای فراهم آرند و لسان به افترائی گشايند و در مدينه کبيره بنيان بهتان کنند سبحانک اللّهمّ هذا بهتان عظيم و از همه بزرگتر و سخت‌تر و صعب‌تر اخبار موحشه و حوادث مدهشه بلايای احبّای الهی در ايران که از هرطرف ناله و فغان بلند است اگرچه هرقدر طوفان زمستان و برف و بوران و باد و باران شديدتر باشد موسم بهار روحانی نسيمش جانپرورتر گردد و نفحاتش معطّرتر شود با وجود اين باز چون تفکّر در بلايای اوليا و تخطّر مصائب اصفياء نمايم چشم اشکبار گردد و قلب آتشبار غم و اندوه چنان هجوم نمايد که آرزوی سلاسل و اغلال در اين زندان نمايم تا شريک و سهيم ياران گردم و اين را اعظم موهبت حضرت رحمن شمرم زيرا جان پربشارت گردد و دل پرمسرّت شود که الحمد للّه ايّام را در زير غل و زنجير و در تحت تهديد تيغ و شمشير ميگذرانم اين ايّام مدّعيان در کمينند و ستمکاران علما پرکين و خشمگين بايد به نهايت حکمت حرکت نمود زيرا در جستجوی بهانه‌اند و در فکر تعرّض در هر کوی و کاشانه امّا عنقريب خائب و خاسر گردند و خود را عاجز و قاصر بينند ثبات و استقامت لازم و به قوّه ايمان و ايقان مقاومت واجب و عليک التّحيّة و الثّنآء**.** ع ع


منابع