… حضرات ايادی بايد متّفق الکلمه باشند و متّحد الآراء…

حضرت عبدالبهاء
اصلی فارسی

١٧٤

… حضرات ايادی بايد متّفق الکلمه باشند و متّحد الآراء و با هر يک در کمال محبّت و يگانگی و در نشر عبوديّت و اعلاء بندگی اين عبد به درگاه احديّت قيام نمايند و آنچه اين عبد مرقوم مينمايد ترويج کنند و در جميع احوال فکر اين باشند که ترجمان لسان اين عبد گردند ملاحظه نکنند که در الواح الهی در حقّ اين عبد توصيف عنايتی و نعت الطافی مذکور بلکه بيان اين عبد را ترويج کنند و آن اين است که جميع آيات الهيّه که در الواح و زبر رحمانيّه در حقّ اين عبد نازل کلّ يعنی عبدالبهاء جز اين معنی ندانم و غير از اين شرح و تفسير نخواهم و کلّ بايد اطاعت نمايند و هر ذکر از نعوت و محامد و ستايش و قصائد و توصيف و تعريف ناس که خارج بيان و تفسير اين عبد است مقبول نه**.**

ای اديب عشق آن نام دوست دردم را درمان است و زخمم را مرهم دل و جان شهد شيرين است و مائده شکرين چون غم و اندوه از هر طرف هجوم آرد به محض آن که آن نام مبارک را بر زبان رانم ظلمت غم نور صبحدم گردد و تلخی احزان تبديل به شيرينی مذاق دل و جان شود جسم مرده جان يابد و جان افسرده رائحه جانان استشمام کند، اللّه ابهی اللّه ابهی اللّه ابهی. ولی احبّاء نبايد پاپی کسی شوند و زبان به توهين يکديگر گشايند و اين امور را واسطه اختلاف کنند و عربده‌ای برپا کنند که قائل مخطئ است و يا ناقل مفسد چه که تحيّات اربعه از نصوص است ولی ايّام مبارک بين احبّاء تحيّت تخصيص يافت به اللّه ابهی و اين خصوصيّت باقی و برقرار لايتغيّر و لايتبدّل چه که اين عبد نحويّت شرب ماء ايّام مبارک را راضی به تغيير نه تا چه رسد به تحيّت، انّا کلّ عباد له و انّا کلّ بامره عاملون و بخصائص سنن ايّامه متمسّکون. باری قائل و ناقل هر اين دو تحيّت در ظلّ جمال مبارک و مؤمن و موقن و ثابت و راسخ البتّه هيچيک حقّ تعرّض ندارد و نزاع و جدال را بايد از ميان بردارند والّا هر دو طرف باعث اختلاف و نزاع و جدال و سبب احزان اين عبد گردند.

بگو ای احبّای الهی شب و روز بکوشيد و جان ايثار نمائيد و روح نثار کنيد تا نزاع و جدال را از بين عالميان برداريد و جهان را فردوس جنان کنيد و جهانيان را در جنّت ابهی آزاد نه اين که خود اين گونه امور را واسطه محاججه و اسباب مجادله و علّت مخاصمه نمائيد اعوذ باللّه من ذلک نستعيذ باللّه من غضب اللّه. به حقّ حقّ که تلخی اين اختلاف ارض طاء هر تلخی را در کام من شيرين کرد يا سبحان اللّه. ع ع


منابع