اللّه ابهی - ای عبد علی و عبد بهاء هر کس به عبوديّت…

١٩٢

اللّه ابهی

ای عبد علی و عبد بهاء هر کس به عبوديّت علی يعنی حضرت اعلی روحی له الفدآء کما هی حقّها قيام کرد به شرف عبوديّت جمال ابهی فائز شد از جمله اين عبد از بدو طفوليّت يعنی زمان شيرخواری از پستان عبوديّت آن نيّر اعلی شير نوشيده نشو و نما نمودم لهذا به شرف آغوش عبوديّت جمال ابهی مشرّف گشتم. پس خوشا به حال تو و من هر دو که در ظلّ عبوديّت حضرت مبشّر روحی فداه و حضرت جمال ابهی کينونتی لعتبته النّوراء فدا داخل شديم و بهذه نفتخر بين الملأ الأعلی و نتباهی فی ملکوت الانشاء طوبی لنا ثمّ طوبی بشری لنا ثمّ بشری من هذه الموهبة الکبری و البهاء عليک**.** ع ع