هوالله - ای سرمست صهبای ميثاق الحمد للّه تاجی وهّاج…

٢٠٢

هوالله

ای سرمست صهبای ميثاق الحمد للّه تاجی وهّاج بر سر داری و ردائی نوراء در بر و آن خدمت احبّاء اللّه و عبوديّت آستان جمال ابهاست چه نعمتی است اعظم از اين و چه عزّتی است اکبر از اين اين مقام بخشايش خداوند آفرينش است و فضل و عطای حضرت يزدان اين منصب جليل يعنی خادمی بندگان ربّ جميل افسر مباهات عبدالبهاست و خلعت پرعطای جمال ابهی علی العجاله هيکل مکرّم آن يار مهربان به اين تشريف مزيّن و ان شاءاللّه من نيز به اين موهبت کبری موفّق گردم اميد چنان است ولی حال تو سرمست اين جامی و در خمخانه عبوديّت و فنا می پرست امّا عبدالبهاء تا کی به اين عطيّه کبری موفّق و مؤيّد گردد تو دعا نما الشّفاعة شأن اهل الوفاء وعليک التّحيّة والثّناء**.** ع ع