هُو الابهی الابهی - و انّی يا الهی اتقرّب اليک بنفوس…
٢٣٢
هُو الابهی الابهی
و انّی يا الهی اتقرّب اليک بنفوس اضطرمت فی قلوبهم نار محبّتک و انسجمت دموعهم فی فراقک و انصرم صبرهم اشتياقاً الی ملکوتک و انقطعوا عمّا سواک و ابتهلوا اليک و تضرّعوا بباب احديّتک تقدّست قلوبهم عن کُلّ ذکر الّا ذکرک و تنزّهت ارواحهم عن الانجذاب بدونک لانّک يا الهی ادخلتهم فی عين التّقديس و طهّرتهم بالمآء المُنزل من سمآء التّنزيه فَصَفت ضمائرهم و تطهّرت سرائرهم و تفتّحت بصائرهم و ذاقوا حلاوة الانقطاع فی سبيل محبّتک و اخذوا لذّة الخُلوص فاصبحوا کالبنيان المرصوص و ترکوا کُلّ شأن من شئون المُلک و النّاسوت و اخلصوا وجوههم لک و فدوا انفسهم فی امرک و سرعوا الی البلاد الشّاسعة و الاقاليم القاصيه ترويجاً لدينک و تعليماً لذکرک و تشويقاً للتّوجه اليک و احتملوا کلّ مشقّة و عنآء و صبروا علی کُلّ تعب و ضرّآء فی سبيل ذلک و منهم هذا العبد الّذی ترک اهله و غناه و ودع ربحه و رخاه و نسی عزّه و علاه و لم يلتفت الی شیء من امور دنياه فاعتزل من کُلّ ما اعطيته بفضلک من ملکوت الادنی و رکب البحار و قطع القفار و جاس الدّيار حتّی دخل علی الابرار فی ديار واسعة الاقطار و نادی باسمک و دعا الی امرک و رفع ذکرک و ضجّ ضجيج المُلتهبين بنار محبّتک و صرخ صريخ المُضطرّين الی ملکوت احديّتک و تلا آية اشراقک و رفع راية ميثاقک و ناجاک فی قلبه مناجات تلين لها الصّخرة الصّمآء و قال فی خفيّات سرّه ربّ ربّ انّی ضعيف اشدُد ازری بقوّتک و عليل فاشفنی بدرياقک و محتار دلّنی علی ما به تنتشر نفحاتک. ای ربّ انا العطشان فاسقنی کأس الحيوان من معين عنايتک و انا العُريان فالبسنی خلع رحمانيّتک و انا الفقير فاغننی بغنآء ملکوتک و انا المسکين فافتح عليّ کنوز لاهوتک الهی الهی انّ سکونی و حرکتی و حياتی و مماتی و شدّتی و رخائی و فقری و غنائی و سکوتی و ندائی لک يا رحمن يا رحيم و فی امرک يا ربّی الکريم. ای ربّ اقبل منّی هذه البضاعة المزجات و المتاع الکاسد الّذی ليس له رواج برحمتک و فضلک و جودک و عنايتک و انجدنی بجنود الملأ الاعلی و جهّزنی بجيوش ملکوتک الابهی حتّی اُشرّد فی الکفاح و اثخن فی القتال بسيف البيان و سهام العرفان و قُوّة البُرهان و هذه حرب قدّرتها يا الهی لاحبّائک و امرت بها اصفيائک و بها بذلت الرّوح لِلاموات و احييت العظام الرّميمة الرّفات و لک الحمد علی ذلک بما رفعت راية السّلام العام و امرت بالصّلح و السّلم خير سلاح و هذه حرب بها يتنوّر جبين المقرّبين و بها ينشرح صدور المُوحّدين و بها تنجذب افئدة الثّابتين الرّاسخين انّک انت الکريم انّک انت العزيز انّک انت الرّحمن الرّحيم**.**
ای ثابت بر پيمان دو دست شکرانه به درگاه حضرت بی‌نياز بلند فرما و آغاز اين مناجات کُن که:
ای خداوند بزرگوار اين بنده گنهکار را از جهان و جهانيان بيزار نمودی و از آشنا و خويش بی‌نياز فرمودی تا از جميع چشم پوشيده شهد انقطاع چشيدم و جام تقديس نوشيدم از دون تو بيگانه گشتم و هر زحمت و مشقّتی را آماده شُدم ره دريا گرفتم و رو به صحرا شتافتم تا مؤيّد به ندا گردم و موفّق به اداره جام وفا و بعد از غيبوبت کُبری به مقتضای عبوديّت کوشم عناياتت را فراموش ننمايم و فضل و موهبتت را هميشه به خاطر گذرانم. ای پروردگار قلبم را قوی دار و عزمم را شديد بدار و موفّق بر وفا فرما و مؤيّد بر عبوديّت عتبه مُقدّس عُليا توئی مقتدر و توانا و توئی يزدان مهربان**.**
ای بنده جمال ابهی وقت آن است که به عبوديّت کُبری قيام نمائی و به خدمت امر اعزّ اعلی بپردازی فضل و موهبت جمال ابهی را به خاطر آری و به آنچه که بايد و شايد قيام نمائی الحمد للّه آن جناب به آن ديار شتافتند و علم ميثاق برافراختند و بر جنود هوی بتاختند و قدر اين موهبت عظمی را شناختند از اين خبر نهايت مسرّت از برای ياران حاصل و عبدالبهآء به نهايت تضرّع و فنا به درگاه کبرياء مناجات مينمايد و طلب تأييد ميکُند و استدعای توفيق مينمايد يقين است که اين دعا در آستان ابهی مقرون قبول گردد و آثار قبول چون نور آفتاب مشهود شود مُطمئن باش و مُتيقّن که نسيم تأييد ميوزد و نور اميد ميدمد و مدد غيبی ميرسد زيرا به کلّی خود را فدا نمودی و از هر راحتی و نعمتی و سروری و حبوری گذشتی و بر مسلک حواريّين سُلوک نمودی که در سبيل الهی از هر عالمی گذشتند و از هر فکری خلاص شدند و به کلّی فدا شدند اين است که انوار تقديسشان از افق توحيد درخشنده و تابان است و نفحات قدسشان الی الآن سبب مُعطّری مشامها گشته نسئل اللّه بان يوفّقنا علی ذلک علی العجاله شما در اين ميدان قدم نهاديد و جولان نموديد گوئی انداختيد و چوگانی زديد تا ببينيم ما چه خواهيم کرد دعا نمائيد که شايد عبدالبهآء به کُلّی از عالم هوی مُقدّس و بيزار گردد و جُز سبيل رضا راهی نپويد و جز گُل وفا نبويد هذا هو الفضل العظيم هذا هو الفوز المبين و هذا هو اعظم مقام المُخلصين نسئل اللّه بان يوفّقک عليه انّه هو الکريم الرّحيم…