هوالله - ای اسرای الهی چنان به خاطر نگذرد که آنی آن…
٢٥٩
هوالله
ای اسرای الهی چنان به خاطر نگذرد که آنی آن اسيران سبيل الهی نسيان و فراموش شده‌اند و يا آن که از توجّهات قلوب محروم بلکه در جميع احوال و احيان در کمال تضرّع و ابتهال به درگاه ذوالجلال عجز و نياز ميشود که:
ای يزدان مهربان آن غريبان آوارگان کوی تواند و اسيران در سبيل محبّت روی دلجوی تو بی سر و سامان تواند و بی دايگان و بيچارگان در راه تو. لحظات عين رحمانيّت را شامل نما و الطاف سلطان عنايت را مبذول فرما به نفحات قدس مشامشان را معطّر کن و به نسائم روح پرور جانشان را مسرور و مهتزّ. ای بخشنده مهربان موهبتی فرما و مرحمتی کن تا کلّ در جهان ملکوت ابهايت در ظلّ شجره رحمانيّتت جمع گرديم و به مواهب حضرت احديّتت مخصّص شويم**.**
باری ای احبّای الهی اگر مشاغل و مصائب و متاعب بی‌پايان نبود هر روز به جهت هر يک مکتوبی ارسال ميگرديد ولی قسم به اسم اعظم در عالم جان و دل دائماً به ذکر شما مشغول بوده و هستم**.** باری ای دوستان ارياح افتتان در اشتداد و عواصف امتحان در اشدّ درجه از هيجان قدم را راسخ نمائيد و قلوب را ثابت تا عهد و پيمان و ميثاق و ايمان حضرت رحمن چون روح در هيکل اکوان و امکان استواء و استقرار يابد و البهاء عليکم يا احبّاء اللّه و اودّائه و امنائه**.** ع ع