هوالأبهی - ای شمع محفل ياران سراج افروخته در سوز و…

حضرت عبدالبهاء
اصلی فارسی

٢٧١

هوالأبهی

ای شمع محفل ياران سراج افروخته در سوز و گداز است و قلبش از نفحات الطاف حضرت بی نياز در نهايت اهتزاز بادهای مخالف ملل و امم به نهايت قوّت مستولی و او متوکّلاً علی اللّه مشتعل و مستضیء اين سراج را زجاج صون حمايت جمال ابهی است و اين شمع را مشکاة استقامت بر امر حضرت ذوالجلال اگرچه اين شمع را آرزوی فناست و اميد تسلّط ارياح جفا چه که خاموشی در سبيل الهی روشنی است و افسردگی افروختگی کاشکی اين شمع در هر آنی و هر ساعتی سربريده گشتی تا زياده برافروختی و جان سوختی تا رسم عبوديّت آموختی اين آرزوی دائمی را ان شاءاللّه روزی مشاهده نمائيم و اين نعمت ابدی را ان شاءاللّه وقتی حاصل نمائيم**.** ربّ ايّدنی علی الفناء فی سبيلک و الشّهادة فی محبّتک**.** ع ع


منابع