هوالله - ای ياران عبدالبهآء چه خوش دمی است که به ياد…

٢٧٥

هوالله

ای ياران عبدالبهآء چه خوش دمی است که به ياد شما مشغولم و به ذکر شما مألوف گهی از ارياح محبّت احبّآء مانند بحر پرموجم و گهی به جناح تعلّق ياران طائر اوج گهی از نسيم عنايت حقّ مانند گل شکفته و دمی از نهيب خوف و خشيت افسرده و پژمرده، باری دمی نياسايم مگر آن که کاشانه دل را به ياد ياران بيارايم نميدانم چه نگارم تا انجذابات قلب را بيان نمايم مختصر اين است که نهايت آرزوی دل و جان آن است که ياران همواره شادمان باشند و با يکديگر مهربان و مانند عبدالبهآء در سبيل دوستان جمال ابهی جانفشان**.** ای ياران من قسم به روی دلجوی آن دلبر تا جميع مانند نجوم ثريّا همدم و همراز و محرم يکديگر نگرديم و وحدت روحانيّه چنانچه بايد و شايد رخ نگشايد شاهد مطلوب جلوه ننمايد و انجمن شهود نيارايد، به جان و دل بکوشيد تا بنده يکديگر گرديد و در درگاه احديّت در هر دمی مقبولتر شويد و عليکم التّحيّة و الثّنآء**.** ع ع