مناجات به ملکوت ابهی کن:
محبوب مهربانا تشنه زلال عنايتم از چشمه محبّتت جرعهای بنوشان مشتاق مشاهده انوارم پرتو شمس حقيقت بنما سرمست جام محبّتم رحيق الطاف بنوشان خدايا بيدار کن هوشيار فرما بينا کن شنوا نما از غيرخود بيزار کن و به دام محبّتت گرفتار نما توئی بخشنده و توئی مهربان و توئی بينا و توئی شنوا**.** عبدالبهاء عباس