٥٩

هو الابهی

ای فروع و اوراق و ازهار آن شجره طيّبه الحمد للّه آن سرو بهشت برين فروع و برگ و بار مبارکی درين باغ فردوس ببار آورد، عائله‌ای تشکيل نمود که کلّ در ظلّ الطاف حضرت مقصود در نهايت ثبوت و رسوخند. در قرآن می‌فرمايد کحبّةٍ انبتت سبع سنابل فی کلّ سنبلة مأة جلده و اللّه يضاعف لمن يشاء. اين خاندان دودمان مبارکی گردند و در ظلّ شجره عنايت روز بروز برکت يابند و ازدياد جويند و جميع منسوب به عتبه مقدّسه هستند. هر عائله که مشمول نظر عنايت الهی شد برکت عجيب يافت. در جميع اقاليم در روی زمين منتشر شد و هر يک افتخار به دوحه اصليّه می‌نمايند و به آن نام مذکورند. الحمد للّه تخمی که آن ورقه طيّبه پاشيد روز بروز در انباتست و در جميع آفاق منتشر خواهد شد. فاشکر اللّه علی هذه الموهبة الکبری بما اختصّکم بفضل من عنده و خصّصکم بموهبة من لدنه و انبتکم نباتاً حسناً و جعلکم آيات ذکره بين العالمين. عبدالبهآء را نيّت آنست که هر يک از افراد آن عائله روحانيّه را به ابدع اذکار در مکاتيب خويش ذکر نمايد ولی دقيقه‌ای فرصت ندارد لهذا به جميع يک نامه می‌نگارد ولی اين حکم يک کتاب دارد. چه بسيار که کتاب مفصّلی حکم يک کلمه دارد و چه بسيار يک کلمه حکم صحف و زبر غيرمتناهی دارد…

عبدالبهاء عباس ١٨ ذی‌حجّه ١٣٣٩ حيفا.