١٠٢

هو الله

دوستان حقيقی من جناب امين نامه خويش را به ذکر شما مشکين نمود و ياران دولت‌آباد را ستوده و تعريف و توصيف بی‌پايان نموده که هر يک در اين طوفان امتحان رخی چون مه تابان و قلبی مانند جبل فاران دارند. از جفا انديشه ننمايند و در نزد بيگانه به خون خويش بازی کنند و يار و اغيار را دل‌نوازی کنند. به ياد دوست سرمستند و به ذکر حقّ جام فرح در دست. بيان حقائق و معانی نمايند و اسرار رحمانی کشف فرمايند. در گلشن تجريد مانند بلبل معانی گلبانک توحيد زنند و آهنگ تسبيح و تقديس بلند نمايند. از اين خبر جانپرور سرور از برای اين عبد مکدّر حاصل شد که هرچند در ايران نائره امتحان شعله به آسمان زده ولی الحمد للّه ياران مانند خليل الرّحمن آتش را برداً و سلاماً يافتند. اهل وفا در ميدان فدا رقصکنان و پاکوبان آهنگ يا بهآء الابهی بلند نمودند و دوستان حقيقی با وجود هجوم جنود بغضآء نعره يا ليتنی کنتُ معهم فافوز فوزاً عظيما زنند و هر يک مانند جبل فاران مقاومت عواصف افتتان نمايند. ثبوت و استقامت در وقت راحت و امنيّت و سلامت هر مور ضعيف تواند ولی در وقت شدّت طوفان اگر کشتيبان در محيط اعظم بادبان بگشايد و سفينه براند و به ساحل سلامت رساند مهارت بنمايد و همچنين در يوم سرور و حبور هر جبانی جری و جسور است و در محفل بزم هر پرفتوری غضنفر غيور امّا شجاعت و بسالت و مردانگی و فرزانگی در ميدان رزم آشکار نه بزم. حمد خدا را که ياران الهی در چنين طوفانی و چنين مصيبتی شادمانی نمودند و کامرانی کردند و جانفشانی را اعظم مواهب رحمانی شمردند و عالم انسانی را مبهوت و حيران نمودند و عليکم و عليکنّ التّحيّة و الثنآء. ع‌ ع