١٢٤

هو الابهی

ای نفوس منصفه شما کسانی هستيد که لا تأخذهم فی اللّه لومة لائم در حقّشان فرموده. به صرف فطرت توجّه به جمال نورانی نموده و انّی وجّهت وجهی للّذی فطر السّموات و الارض حنيفاً مسلماً و ما انا من المشرکين بر زبان رانده. طوبی لکم ثمّ طوبی لکم. از عتبه مبارکه استدعا می‌نمائيم که به حرمت ايمان و ايقان شما حقّ مرحوم پدر را نيز در جنّت رضای خويش داخل فرمايد و ليس هذا علی اللّه بعزيز. چه بسيار پسر که سبب آمرزش پدر در اين کور اعظم شد و البهاء عليکم. ع ع