١٢٧- ای ثابت بر پيمان نامه مفصّل به کمال دقّت ملاحظه گرديد ولی از عدم مجال مجبور بر اختصار در جوابم، البتّه معذور میداريد. نامه بشارت ثبوت و استقامت احبّای الهی بر امر نبأ عظيم داشت. از اين خبر کمال فرح روحانی و سرور وجدانی حاصل گرديد که الحمد للّه ياران بشرويه ثابت و نابتند و دوستان امّ قری مستقيم بر محبّت جمال ابهی و مظهر تحسين ملأ اعلی. جناب ميرزا عليمحمّد الحمد للّه به صحّت ابدی فائز و عافيت سرمدی نائل لهذا عوارض جسمانی را اهمّيّتی نه. بايد در مقام تسليم باشند و هو الرّحمن الرّحيم. دو صبيّه محترمه مرحوم حاجی محمّد علی جماليّه خانم و طوبی خانم را از قبل من به کمال مهربانی تحيّت محترمانه برسان. خدماتشان در آستان مقدّس مقبول و تأييد و توفيق مشمول. جناب ملّا غلامحسين زائر را به جان و دل عبدالبهآء مشتاق. ايشان از نفوسی هستند که میفرمايد لا تأخذهم فی اللّه لومة لائم بلکه شماتت را در سبيل سلطان احديّت رعايت دانند و ملامت را سلامت شمرند. گمگشته کوی يارند و سرگشته آن زلف مشکبار. امةاللّه والده آقا اسداللّه و آقا اسداللّه و آقا غلامحسين و امةاللّه فاطمه، سلطان، طاهره، خانم آقا را از قبل من تحيّت ابدع ابهی ابلاغ داريد. چون فرصت نيست و مجال تحرير يک حرف نه لهذا به فرداً فرداً نامه نوشتن مستحيل و محال ولی همين که در نامه شما ذکر آنان را مینمايم بايد راضی و ممنون و خوشنود باشند.
در خصوص آن جناب به بعضی سفارش مرقوم گرديد. آنچه جناب شاه خليلاللّه در سنه گذشته معاونت نمودهاند در درگاه کبريا مقبول. آنچه از برای مشرقالأذکار ارسال نموده بوديد رسيد و هر نفسی که به جهت تعمير مشرقالأذکار بشرويه همّتی فرموده سبب شمول الطاف بیپايان و حصول برکت و سعادت دو جهان گردد و عليک البهآء الأبهی. ع ع