١٣١

هو الله

ای مهتدی به نور هدی در سبيل محبوب ابهی هر چه جفا کشی دليل بر وفا است و آنچه اذيّت بينی سبب روحانيّتست و مقناطيس رحمانيّت. البتّه بايد که چنين باشد زيرا زاغان لئيم بر بازان سفيد هجوم نمايند و جغدان جفا پنجه تطاول به مرغان وفا گشايند. آن يک را گويند که چرا ياد ساعد شهريار نمائی و اين يک را گويند که چرا به گلبانگ الهی در گلشن رحمانی به ابدع الحان بسرائی. اين امر طبيعيست، شما محزون مشويد بلکه در مقابل به نهايت خلوص و محبّت قيام کنيد. اگر جام زهر دهند ساغر شهد بنوشانيد. اگر رسوائی کنند به ذيل ستر عيوب بپوشانيد و چون ضربت زنند بر زخم آنان مرهم نهيد و چون به تيغ و شمشير پردازند شهد و شير دهيد. قل يا اهل الکتاب هل تنقمون منّا ان آمنّا باللّه و آياته ا تقتلون رجلاً ان يقول ربّی اللّه و ما نقموا منهم الّا ان آمنوا باللّه العزيز الحميد. اين آيات را بخوانيد و عليک التّحيّة و الثّنآء. ع ع