١٦٠

هو الله

ای ياران و اماء رحمن الحمد للّه ابواب رحمت کبری بر وجوه باز است و طيور جنّت ابهی همدم آهنگ و آواز. حضرت بی‌نياز بندگان و اماء خويش را محرم راز فرموده و به عيش و طرب روحانی همدم و دمساز فرموده. عواطف رحمانيّه شامل است و الطاف سبحانيّه کامل. در هر اقليم و ديار محافل روحانی برپا و مجامع رحمانی مهيّا و خوان نعمت نامتناهی مهنّا. غلغله عشق است که خاور و باختر را به يکديگر آميخته و نغمه و آهنگ ملکوتست که شرق و غرب را به حرکت آورده. چنين دمدمه و زمزمه البتّه بی حوادث و وقوعات نماند و اين رعد و برق و باران بی‌طوفان ممکن نباشد. لابدّ گاهی وقوعاتی حاصل گردد ولی العاقبة للمتّقين محقّق است و بشری للمخلصين مسلّم. شاعر مشهور گفته تا نگريد ابر کی خندد چمن. تا جانفشانی و تحمّل مشاقّ عالم فانی نگردد در جهان الهی شادمانی و کامرانی تحقّق نيابد، اين از لوازم عالم انسانی. و شدّت سرما و برف و باران و طوفان و بوران زمستان سبب شود که موسم ربيع جلوه نمايد و رايحه طيّبه گل و رياحين مشام‌ها معطّر کند. جهان زنده شود و عالم امکان جانی تازه يابد. بگذرد اين روزگار و منتهی شود و ساکن شود اين غبار و متلاشی شود اين ابر تاريک و شمس حقيقت در دائره نصف‌النّهار عاقبت بدرخشد بر اقاليم. ترک و تاجيک و آسيا و اروپ و امريک و افريک عموماً عن‌قريب صوت اين نغمه و آهنگ و شلّيک خواهند شنيد يومئذ يفرح المؤمنون. ع ع