١٦١

هو الابهی

ای طالب تقوای الهی در قرآن و العاقبة للمتّقين می‌فرمايد. متّقی پرهيزکار است. مقصد اين است که هرچند مريض پرهيز نمايد و به دلالت طبيب از مائده شيرين منع شود بلکه از داروهای سخت کام تلخ کند غير پرهيزکار يعنی مريض بی‌تميز تلخی نخواهد و شيرينی بجويد از هر نعمتی قسمتی برد شهد و شکّر بمزد بادام و تبرزد بياميزد ولی به پايان مريض پرهيزکار خوشنود شود غيرپرهيزکار دلخون گردد. آن تلخی شيرين شود و حنظل انگبين گردد و آن شهد و شکّر سمّ ستمگر و زهر گردد. اين است که می‌فرمايد و العاقبة للمتّقين. ع ع