١٦٥

هو الله

ای منادی پيمان مکاتيب واصل و از مضامين روح و ريحان دست داد. الحمد للّه که به خدمت آن دلبر مهربان موفّقی و به عبوديّت حضرت يزدان مؤيّد. قدر اين نعمت را بدان و زبان به شکرانه بگشا که به چنين موهبتی مفتخر گشتی و به چنين عون و عنايتی مؤيّد، ذلک من فضل اللّه يؤتيه من يشآء و اللّه ذو فضل عظيم. رؤيای مفصّل ملاحظه گشت ولی از کثرت مشاغل مجبور بر تعبير مختصريم امّا اين اختصار بهتر از هزار تفصيلست. ظهور حضرت نقطه اولی مبشّر جمال ابهی روحی له الفدآء در عالم رؤيا دليل بر جلوه انوار و انتشار آثار است. آن عمارت جليله بنيان الهيست يعنی دين اللّه و شريعت اللّه است و آن جمعيّت هياکل نورانی و مطالع موهبت رحمانی و دخول به محضر ربّانی دلالت بر آن نمايد که محرم اسراری و همدم مرکز انوار و وضع دو بستر در زير پای مبارک دليل بر موفّقيّت کلّيّه است در امر اللّه که راحت مظهر رحمانيّه است و جلوس در قرب حقّ دليل بر تقرّب درگاه احديّتست و بيان مبارک در اثبات حقيقت هآء بين الاثنين اين هآء هآء هويّتست که بين البآء و الالف واقع و دليل بر اين که ظهور اوّل در ضمن ظهور ثانيست و الظّهور الثّانی عبارة عن تمام الکلمه و واو عرش هآء است و آن عرش عظيم بين دو موعد واقع وعد اوّل و وعد ثانی و اذ واعدنا موسی ثلاثين ليلة و اتممناه بعشر. واو که عرش هآء بين موعد اوّل و موعد ثانی واقع بين القيامتين و بين النّفختين النّفخة الاولی و النّفخة الاخری و سرعت بيان دليل بر سرعت نفوذ امر رحمانست. فاکهه طيّبه فيض مخصوص است. هذا تعبير رؤياک. مجمل آنکه دليل اعلآء کلمة اللّه و ظهور آثار اللّه و تأييد مخصوص شماست و امّا رؤيای ثانيه آن نيز خلاصه تعبيرش مطابق رؤيای اوليست و دليل بر آنست که شخص محترم سبب تأسيس و تمکين بنيان الهی در عالم انسانی خواهند گشت…