١٧٧

هو الله

ای ثابت بر پيمان نامه مشکين که به حضرت حيدر قبل علی مرقوم نموده بودی در باغ رضوان ملاحظه گرديد. امروز با جميع ياران در باغ رضوان مجتمع و به ذکر حضرت رحمان مشغول و مأنوسيم و دمبدم به ياد دوستان الهی و ذکر احبّای رحمانی وجد و سرور يابيم و فی‌الحقيقه امروز همه ياران به دل و جان در اين باغ رضوان همدم و همرازند و حاضر و ناظر و دمساز. فضل و موهبت الهيّه ياران شرق و غرب را دست در آغوش داده و از صهبآء محبّت اللّه مست و مدهوش نموده و به آهنگ ملأ اعلی به جوش و خروش آورده. مدّتی بود که عبدالبهآء ممنوع از خروج و محروم از تشرّف به آستان مقدّس بود و از هر جهت تضييق شديد و هجوم اهل عدوان روز بروز در تزييد تا آنکه عرصه چنان تنگ شد که سجن اعظم به ناله و فغان آمد و فرياد و انين نمود. بغتةً يد قدرت سلاسل و اغلال را بگسيخت و ابواب بگشود و يمکرون و يمکر اللّه و اللّه خير الماکرين ظاهر گشت. قدرت الهيّه قيد و بند را از عبدالبهآء برداشت و بر گردن اهل عدوان در نهايت سختی گذاشت. آنان که ما را به قيد انداختند الآن مقيّدند و کسانی که اين آتش افروختند الآن در جهنّمند، فرجع کيدهم الی نحرهم انّ ربّک لبالمرصاد فلا تحسبنّ اللّه غافلاً عمّا کانوا يعملون و سيعلمون الّذين ظلموا ايّ منقلب ينقلبون و عليک البهآء الأبهی. ع ع