١٩٢

هو الله

حمداً لمن اشرق و طلع و لاح من الأفق الأعلی و بشّر بطلوع نيّر الآفاق من المطلع الأبهی و دعا الکلّ الی الانتباه من الرّقود و الــّرکوع و السّجود للجمال الموعود فی هذه النّشئة الأخری و اخذ العهد الوثيق من اهل البيان ان تعنوا وجوههم و تذلّ رقابهم و تخضع اعناقهم عند تشعشع نور التّبيان و ما من لوح الّا مشروح فيه هذا النّصح لأهل العرفان و اکّد الميثاق لأهل الوفاق حتّی عند ظهور الاشراق تخضع له الأعناق مع ذلک قد غفلوا اهل البيان و ترکوا العيان و تشبّثوا بالأوهام و انکروا جمال الرّحمن و ما استحوا من النّور المشرق علی الاکوان بل تاهوا فی هيمآء الغفلة و الغوی و اوغلوا فی ظلمات الصّمم و العمی و سرعوا الی حفر الظّلمة الدّلمآء حتّی لا يروا الأشعّة السّاطعة من الأفق الأبهی. تبّاً لهم من هذا الضّلال سحقاً لهم من هذا الوبال افّ لهم بما اکتسبوا عند ظهور ملکوت الجمال فسوف يرون انفسهم فی خسران مبين و يصدّقون انّهم کانوا فی ضلال عظيم و التّحيّة و الثّنآء علی اوّل جوهرة لمعت و تلألأت فی اکليل الوجود و اوّل نار توقّدت فی سينآء الشّهود و اوّل کوکب لاح من الأفق المحمود و اوّل بحر تلاطم من ارياح الملکوت علی اهل السّجود و الصّلوة و التّحيّة علی النّفوس الّتی ما حجبتهم ظلمات الأوهام و لا منعتهم سبحات اهل الضّلال عن مشاهدة الجمال و لمّا سمعوا النّدآء هرعوا الی مرکز الهدی و قالوا ربّنا انّا سمعنا منادياً ينادی للايمان فآمنّا الا انّهم من اصحاب اليمين متوجّهين الی العلّيّين ناظرين الی الأفق المبين مستمدّين من نفس مقدّسة کانت رحمة للعالمين.

ای منجذب جمال ابهی هرچند تا به حال تحريری ارسال نگشت ولی بنيان محبّت تأسيس يافت زيرا کلّ ناظر به افق واحديم و مستفيض از بحر واحد و مرتبط در جميع شئون و منجذب به جمال حضرت بيچون. حمد خدا را که اين قلوب در نهايت انجذابست و اين نفوس در غايت ارتباط. پس بايد به شکرانه اين فضل و موهبت به وصايا و نصائح الهی قيام کنيد و به آنچه سبب نورانيّت عالم انسانيست تشبّث جوئيد و آن محبّت الهيّه و انجذابات رحمانيّه و مواهب صمدانيّه است و محبّت حقّ مرتبط به محبّت خلق است يعنی بايد به جميع طوائف و امم همراز و همدم گرديم. يار و اغيار را مهربان شويم، بيگانه و آشنا را محبّت و وفا جوئيم. در اين دور کريم و عصر جمال قديم الحمد للّه فضل بر عمومست و موهبت شامل جمهور. خصائل رحمانيّه و فضائل روحانيّه مقيّد به قيودی نه. خوان نعمت الهی در شرق و غرب گسترده و فضل و موهبت ربّانی آفاق را احاطه کرده. لهذا ياران رحمانی بايد به هر بيگانه آشنا گردند و با اغيار يار وفادار شوند. دشمن را دوست دارند و اهل بغضا را اهل ولا و جفاکار را وفاکار و خونخوار را غمخوار گردند. ديگر معلومست که با دوستان چگونه بايد سلوک و حرکت نمايند.

امة‌اللّه والده را تحيّت محترمانه برسان و بگو در کور فرقان اهل ايمان ممنوع از طلب غفران به جهت خويشان غيرمؤمن بودند چنانچه می‌فرمايد ما کان للّذين آمنوا ان يستغفروا للّذين کفروا ولکن در اين دور جليل فضل و موهبت الهی شامل و عموميست. هر نفس مؤمنی از برای جميع ياران خويش بيگانه و خويش طلب غفران نمايد در درگاه احديّت مقبول شود. لهذا اين بنده آستان مقدّس به کمال تضرّع و ابتهال طلب غفران از برای مرحوم آقا رضا نمايم و البتّه اين تضرّع و ابتهال در درگاه ذوالجلال مقبول گردد. و همچنين امة‌اللّه ضلع خويش را تحيّت برسان و بگو قدر اين ايّام را بدان تا فيض ابدی يابی و حسن و خديجه دو طفل خويش را در نهايت عزّت ابدی يابی. جناب آقا محمّد نراقی را بشارت ده و بگو خدمت ياران سروری دو جهانست و عبوديّت دوستان موهبت حضرت رحمان.

الهی الهی قد غشت الأبصار حجبات الأفکار و عمت الأعين عن مشاهدة الأنوار و خرست الألسن عن الأذکار بما قامت ثلّة الأشرار و هجمت عصبة الضّلال و منعوا النّاس عن الورود علی عين التّسنيم و المآء المعين و السّلوک علی الصّراط المستقيم و القيام علی عبوديّة النّور المبين و سمّوا انفسهم اهل البيان و احتجبوا عن العيان و حرّموا علی انفسهم کأس التّبيان و قالوا اين ما وعد به اللّه فی الکتب و الألواح و کيف جآء الحقّ قبل ان يعمّ الضّلال و کيف نسخت الأحکام قبل الاجرآء و قال اللّه ما ننسخ من آية او ننسها نأت بخير منها او مثلها کما انّ اولوا الفرقان ارتفع منهم الضّجيج و العجيج لمّا ظهر الجمال الموعود و قالوا اين الدّجّال و اين السّفيانی من اهل الضّلال اين تزلزل الأرض و اين جنود الملائکة و اين قيام السّاعة و اين ارتجاج البسيط و اين الحساب و اين الميزان و اين الصّراط و اين الجنّة و اين النّار و اين الأعراف و اين لوآء الحمد و اين البعث و اين القيام و اين الحضور فی المعشر الکبری و بهذا احتجبوا عن جمالک الأعلی فی القيامة الکبری فنطق مظهر نفسک و قال قد قضيت هذا الأمور فی طرفة عين عندما لاح افق الشّهود بالنّيّر المحمود فما انتبهوا اهل البيان لسرّ التّبيان و اعترضوا کما اعترض اولوا الفرقان فياحسرتا لهم فی هذا العصر الّذی لاح نورک و تشعشع ظهورک و ارتفع ندائک و امتدّ ذيل ردائک و امطر سحابک و اشرق جمالک و تأنّق رياضک و تدفّق حياضک و زأرت اسود غياضک. لک الحمد يا الهی علی ما کشفت الحجاب و ازلت النّقاب و اورثت الکتاب الّذين آمنوا بک فی يوم الميعاد انّک انت العزيز الکريم الوهّاب و انّک انت الملک المقتدر المتعالی المؤيّد لأحبّائک فی المبدء و المآب. ع ع