٢٢٢

هو الله

ای احبّای الهی الحمد للّه نفحه مشکبار جهان را عنبربار نموده و صيت جمال مبارک ولوله در آفاق انداخته. آوازه ملکوت تقديس شرق و غرب را به حرکت آورده و نعره يابهآءالأبهی از جميع اقاليم به ملأ اعلی رسيده. وقت سرور است و هنگام حبور که الحمد للّه پيش از آنکه از اين جهان فانی به جهان باقی شتابيم رايات امر اللّه را در هر کشوری مرتفع يافتيم. چه سروری اعظم از اين، چه حبوری اتمّ از آن ولی سزاوار چنان است که شب و روز به شکرانه قيام نمائيم زيرا و لئن شکرتم لأزيدنّکم منصوص و موعود کتاب الهی. و شکرانه اين است که بکلّی خود را فراموش کنيم و از ذکر خويش خاموش شويم. فانی محض گرديم و نسيان صرف. شب و روز در نشر نفحات کوشيم و در بيان آيات بيّنات. پرده شبهات اهل فتور بدريم و اصحاب غرور را نصيحت مشفقانه نمائيم شايد کشف غطا نمايند و از کوری و کری و گنگی رها يابند. اگرچه خداوند می‌فرمايد صمّ بکم عمی فهم لا يرجعون ولی قلب اميد به فضل رحمن دارد و رجا از موهبت يزدان که ظلمات طغيان زائل گردد و انوار رحمن بتابد. ای احبّای الهی، همدم عبدالبهائيد و همراز اين عبد پر عجز و نياز. شب و روز يادتان مونس جان است و روز و شب ذکرتان ورد لسان.

امّا قربانی حضرت هبة‌اللّه مقبول درگاه کبرياست. فی‌الحقيقه به مشهد فدا شتافت و جان را رايگان بباخت ولی دزدان را در بيابان مقاومت لازم و قطّاع الطّريق را جز به مجبوری تسليم جائز نه. احبّای الهی بايد حامی صلح و صلاح باشند و محبّ آشتی و فلاح. آسايش آفرينش جويند و راحت و دوستی بيگانه و خويش. به ضرّ موری راضی نگردند و مشقّت نفسی را سبب نشوند. ولی چون حضرت هبة‌اللّه اگر چنانچه در صحرا گير سارق افتند و به قطّاع الطّريق برخورند خويش را تسليم ننمايند تا پاره پاره کنند. به قدر امکان مدافعه نمايند و به حکومت شکايت فرمايند تا حکومت سياست نمايد و ديگری تعدّی نکند.

حضرت آقا محمّد جواد فرهاد در قزوين خدمتشان در آستان مقدّس مذکور و تحمّل مشقّتشان معروف و مشهود. ای کاش عبدالبهآء نيز به آن موفّق می‌گشت زيرا مدار مفخرت است و سبب عزّت ابديّه عالم انسان. جناب آقا عبدالوهّاب و امة‌اللّه والده محترمه‌شان در خدمت احبّای الهی سعی بليغ دارند و جهدی عظيم. منتهای اميد است که مظهر مکافات و عنايات ربّ المجيد گردند. خدماتشان مقبول است و تعبشان محبوب و علی الکلّ التّحيّة و الثّنآء. ع ع