٢٢٨

… و امّا قضيّه قاديانی که مرقوم نموده بودی که شخص هندی آمده و مردم را به احمد خان قاديانی دعوت می‌نمايد، حضرات قاديانی شنيده و در جرائد خوانده‌اند که بهائيان در امريکا موفّق شده‌اند اينها نيز گمان نموده‌اند که می‌توانند مذهب خويش را در امريکا ترويج کنند هيهات هيهات. بهائيان به تأييد روح القدس نافذند نه به کلام. در اسلامبول قاديانی‌ها کوشيدند ابداً ثمری نديدند حال در امريکا نيز چنين خواهد شد. شما متعرّض قاديانی‌ها نشويد. به رأفت معامله کنيد. اگر بتوانيد آن شخص قادينی را به کمال محبّت و مهربانی تبليغ نمائيد و به او بفهمانيد که اين تشبّثات شما بيفايده است نتيجه ندارد. امثال مرحوم احمد خان قاديانی بسيار در اسلام پيدا شدند. جميع عرفا همين ادّعا را داشتند بلکه بعضی از ايشان کوس ربوبيّت زد ولی بحر محمّدی يک موج زد و آنها را بيرون افکند. حال اثری از آنان موجود نه. بايزيد بسطامی لا اله الّا انا فاعبدونی می‌گفت و ليس فی جبّتی سوی اللّه بر زبان می‌راند و شکوه سلطنتی داشت. هر وقت سوار می‌شد در بسطام هفده ١٧ يدک جلوی آن می‌کشيدند. عاقبت بکلّی فراموش شد و همچنين سائر عرفا. اينها شجره بی‌ريشه هستند. شجره بی‌ريشه دوام ندارد لابدّ خشک می‌شود. به آن شخص قاديانی بگوئيد مثل کلمة طيّبه کشجرة طيّبه اصلها ثابت و فرعها فی السّماء و تعطی اکلها فی کلّ حين ولی به نهايت مهربانی. معترضانه صحبت نداريد. حقيقت‌ جويانه صحبت بداريد. و عليک البهاء الابهی.