٢٤٥

اللّه ابهی

ای ورقه مبتهله جناب آقا محمّد اسمعيل عليه بهاء اللّه الابهی در بقعه مبارکه سبحان الّذی اسری وارد و به خاک آستان مطاف ملأ اعلی روی و موی را منوّر و معطّر نمود. در شبستان دل نور توحيد برافروخت و حجبات اهل سبحات را بسوخت و به منتها آمال مقرّبين فائز گشت و در جميع مواقع به ياد و ذکر تو بود. پس شکر کن حضرت غيب قيّوم را که به چنين پسری موفّق گشتی که سبب قربيّت درگاه است و مقرّب بارگاه و از صعود و عروج ورقات محزون مباش چه که آن طيور به مطار الهی پرواز نمودند و در ظلّ سدره رحمانی مأوی جستند و از اثمار حديقه توحيد در سايه شجره انيسا مرزوق شدند. ع ع