٢٧٨

هو الابهی

ای مشتاق، نيّر آفاق در بزم ميثاق چنان عهدی گرفت که ارباب شقاق را مجال نفاق نماند مگر به وضوح عبارت چون اهل مهد استهزا به عهد نمايند. مقرّ و معترفند و مجتنب و معتسف. سبحان اللّه اين چه غفلت است که مقرّ به کتاب و وحی ربّ الأرباب نفسی بشود و انکار مضمون نمايد. مثل اين است که اعتراف به بسم اللّه بکند و رحمان و رحيم را انکار کند. جای حيرت است و خوف از نقمت حضرت احديّت و من يضلل فلن تجد له وليّاً مرشداً. از بدو ابداع الی‌الآن چنين امر عجيبی و ميثاق صريحی و عهد بليغی به اثر قلم اعلی واقع نگشته و چنين نقض قريبی و نکث غريبی مسموع نشده، فاعتبروا يا اولی الأبصار. الحمد للّه به حقيقت حال ياران مطّلعند، ذلک من فضل اللّه يؤتيه من يشآء و اللّه ذو فضل عظيم. ع ع