ای سلاله آن ذبيح قربانگاه عشق چه شود که تو آن شجره متصاعده را شاخ و اجعل لی من لدنک وليّا چون زکريّا و يحيی گردی تا يرثنی و يرث من آل يعقوب و اجعله ربّ رضيّا ثابت و مشهود گردد. و البهاء عليک و علی کل حفيد احيی معالم جدّه الفريد. ع ع