٣٣٨

هو الله

ای خادم ميثاق اديب دبستان عرفان، مکتوبی که در طيّش مکتوب جناب بابائی کليمی بود رسيد و بر مطالب اطّلاع يافتيم. مجالس تدريس تبليغ از مهامّ امر الهی است، در تأسيسش تسريع واجب زيرا بنياد بنيانش اساس يزدان و نتيجه‌اش نشر نفحات رحمن. عجب است بعد از تأسيس بعضی تأخير شد. البتّه بايد به جميع وسائط توسّل جسته و هر يک از احبّا بايد در اين خصوص سعی و اهتمام نمايند. اين تکليف نيست تشويق بر عزّت ابديّه دو جهان است. البتّه نفوسی که بر اين سرّ نهان واقفند انفاس را وقف اين بنيان و اساس نمايند و حلاوت اين موهبت چنان کام را شيرين نمايد که حلاوتش در جهان ابدی ماند و نهايت مقصد و آرزوی ياران ديرين بود. به امور ديگر پرداختن خانه‌ای چون از نسج عنکبوت ساختن است امّا اين مقصد جليل مانند قصر مشيد بنيان جاودانی است و تأسيس رحمانی و موهبت دو جهانی. از خدا دعا و تمنّا می‌نمايم که جناب آقا ميرزا تقی و آقا ميرزا علی و آقا ميرزا حسين و آقا ميرزا رضا و سائر خويشان موفّق به خدمت آستان گردند. اينست اجر و مکافات و ان تسئلهم خرجاً فخراج ربّک خير. احبّای حضرت عبدالعظيم را تحيّت و تکريم برسان و مکتوب جوف را در محافل ياران قديم و جديد ترتيل نمائيد. و عليک التّحيّة و الثّنآء. ع ع