٣٣٩

ای دو مؤمن موقن ثابت حمد خدا را که از شعله نور هدی سينای دل و جان روشن شد و وادی ايمن زجاجه قلب لمعه نور و شعله طور گشت. لهذا به شکرانه اين هدايت کبری و موهبت عظمی به کمال همّت به نشر تعاليم الهی پردازيد تا روز بروز بر تأييد و توفيق بيفزائيد. در خصوص حرمت نکاح پسر به زوجات پدر مرقوم نموده بوديد. صراحت اين حکم دليل بر اباحت ديگران نه. مثلاً در قرآن می‌فرمايد حرّم عليکم الميته و الدّم و لحم الخنزير، دليل بر آن نيست که خمر حرام نيست، انتهی. و در الواح سائره به صريح عبارت مرقوم که در ازدواج حکمت الهيّه چنان اقتضا می‌نمايد که از جنس بعيد باشد يعنی بين زوجين هرچه بعد بيشتر سلاله قوی‌تر و خوش‌سيماتر و صحّت و عافيت بهتر گردد و اين در فنّ طبّ نيز مسلّم و محقّق است و احکام طبّيّه مشروع و عمل به موجب آن منصوص و فرض. لهذا تا تواند انسان بايد خويشی به جنس بعيد نمايد و چون امر بهائی قوّت گيرد مطمئن باشيد که ازدواج به اقربا نيز نادرالوقوع گردد و در اين خصوص مکاتيب متعدّده مرقوم گرديده از جمله مکتوب مفصّلی است چند سال پيش به بادکوبه مرقوم شده. آن را تحرّی نمائيد بيان مفصّل است. و قبل از تشکيل بيت عدل اين احکام راجع به مرکز منصوص است.

و امّا مسئله زنا در الواح الهيّه در مسئله فحشا به قدری زجر و عتاب و عقاب مذکور که به حدّ حصر نيايد که شخص مرتکب فحشا از درگاه احديّت مطرود و در عالم مردود و در نزد ياران مذموم و نزد عموم بشر مرذول است. حتّی در بعضی کلمات بيان خسران مبين و محروميّت ابدی است. ولی در قصاص حکومتی سياسی چنين امری صادر نه زيرا حکومت الآن در جميع دنيا به زانی ابداً تعرّض ننموده و نمی‌نمايد لهذا محکوم رسوای عالم نگردد. اين جزا به جهت آن است تا رذيل و رسوای عالم گردد. محض تشهير است و اين اعظم عقوبت است. امّا به نصّ قرآن ابداً زنا ثابت نگردد زيرا شهود اربعه در آن واحد بايد شهادت به تمکّن تامّ از هر جهت بدهند، لهذا جز به اقرار زنا ثابت نگردد. آيا می‌توان نسبت اندک عدم اهمّيّت به قرآن داد لا واللّه فانصفوا يا اهل الانصاف…