٣٦١

هو الله

ای ورقه مبارکه فی‌الحقيقه مورد صدماتی گرديدی و مبتلا به آفاتی شدی که در تاريخ عالم کميابست. آن نفوس مقدّسه را در سبيل الهی شهيد و در دم مطهّر غريق يافتی. ملأ اعلی بر حال تو نوحه نمايند و اهل ملکوت ابهی ضجيج و صريخ بلند کنند ولی چون اين وقايع و شدايد در سبيل حيّ قيّوم واقع و در راه حضرت بيچون حاصل چون به عين حقيقت نگری مواهب است نه مصائب، عطاياست نه رزايا، سور و سرور است نه ماتم و حزن موفور، شادمانی و حبور است نه آلام و محن غيرمحصور. ملاحظه نما که يزيد پليد از حشمت و ثروت چه منفعت و عزّت يافت بلکه عاقبت يزيد نوميد شد و وليد پليد به اسفل السّافلين رسيد ولی سراج ملأ اعلی و کوکب درخشنده افق شهادت کبری حضرت سيّدالشّهدآء روحی له الفدآء اگرچه به مصائب کبری مبتلا خون مطهّر ريخته شد و عروق و شريان گسيخته گشت و اجساد با خاک آميخته گرديد اموال تالان و تاراج شد و نسآء و اطفال بی سر و سامان گرديد لکن منتهی به اشراق انوار شد و مورث عزّت پايدار گشت. سلطنت ابدی تشکيل يافت و حيات سرمدی ميسّر شد. فرق اينجاست. پس تو ناله و فغان مکن و آه و انين منما. گريه و زاری مکن و اضطراب و بيقراری منما. اگر مخدّره عذراء به جای تو بود و يا آسيه فرعون موسی البتّه شکرانه می‌نمود و به درگاه خداوند يگانه ستايش و نيايش می‌کرد که ای پروردگار حمد ترا که اين تاج شهادت کبری بر سر حاجی حيدر نهادی و اين لباس سياه موهبت عظمی در بر من فرمودی. آن بزرگوار را سهيم حضرت اعلی کردی و شريک شهدای دشت کربلا فرمودی و مرا همدم مريم نمودی و همنشين زبيده خاتون در ماتم کردی. شکر ترا که چنين موهبتی مبذول داشتی و به چنين اسراری محرم فرمودی.

امّا صمصام اگر فی‌الحقيقه به چنين ظلمی قيام کرده بايد منتظر انتقام خدا باشد و سيعلم الّذين ظلموا ايّ منقلب ينقلبون. عبدالبهآء به آستان مقدّس جمال ابهی دعا نمايد که بازماندگان محفوظ و مصون مانند و ستمديدگان محروس و ملحوظ گردند. تا اغتشاش برپاست اقامت در طهران بهتر. حضرت ايادی امر اللّه و امة‌اللّه فائزه محبّتی که به تو نموده‌اند و همّتی که در حقّ تو مبذول داشته‌اند آن را به من نموده‌اند و اگر به خود من می‌کردند يقين بدان که چنين ممنون و خوشنود نمی‌شدم و عليک البهآء الأبهی. ع ع