٣٦٢

ای بنده بها نامه مليح مفيد مختصر شما بسيار سبب راحت و مسرّت عبدالبهآء گشت. نامه بايد چنين باشد مختصر و مفيد زيرا اين عبد به هيچ وجه فرصت قرائت مسطورات مطوّله ندارد هرچه مختصر بهتر و خوشتر و دلکش‌ تر و شيرين‌ تر و مقبول‌ تر است. ملاحظه نمائيد که حضرت سليمان وقتی که خواست منشور عظيم به اهل سبا مرقوم فرمايد به چه عبارت مختصره‌ای مرقوم فرمود عنوان انّه من سليمان و انّه بسم اللّه الرّحمن الرّحيم و متن فرمان ان لا تعلوا عليّ فأتونی مسلمين. چه‌ قدر مختصر و مفيد چه‌ قدر فصيح و بليغ است. منع از علوّ و غلوّ می‌ فرمايد که اساس کلّ رذائل است و امر به تسليم و اطاعت می‌ فرمايد که بنيان فضائلست. پس معلوم شد اختصار بهتر از اسهاب و اطناب. امّا خواهی گفت پس تو خود چرا مکتوب به اين مفصّل مرقوم نموده‌ايد. در جواب گويم الضّرورات تبيح المحذورات. بايد اين کيفيّت را بتمامها بيان نمايم. اميد به فضل و موهبت حضرت احديّت دارم که در جميع مراتب مورد عنايت شوی و مظهر الطاف رحمانيّت گردی و عليک التّحيّة و الثّنآء.