٣٨١

هو الابهی

ای خلف آن خادم درگاه الهی ورقه محرّره قرائت گرديد. سؤال از حجّيت آيات شده بود. حجّيت آيات از جميع جهات است ولی هر گروهی را از بحر الهی نصيبی. اهل فصاحت و بلاغت حيران سلاست و جامعيّت کلمات و سهل ممتنعی آن گردند. اهل معانی سرمست جام اسرار او شوند. اهل حقيقت واله حقائق و معانی کلّيّه که در هويّت آن ساری و جاريست شوند. اهل بها از جميع جهات برهان قاطعش ملاحظه نمايند و نفحات قدسش استشمام کنند و قوّت حياتبخشش ادراک کنند و بر کلّ حجّت بالغه و براهين واضحه است. مفرّی از برای کسی باقی نگذارد مگر کلّ مستکبر عنود که در حقّشان می‌فرمايد قالوا اضغاث احلام بل افتراه بل هو شاعر فليأتنا بآية کما ارسل الاوّلون و همچنين می‌فرمايد او لم يکفهم انّا انزلنا اليک الکتاب. مکتوبی که به جهت آن شخص خواستيد در جوف است. و البهاء عليک و علی جميع من انتسب الی ذلک الخادم الصّادق المغفور. ع ع