٣٩٠

هو الله

ای سرمست پيمان باده پيمان، وقايع آباده البتّه سبب عبرت غافلان گشته و علّت انتباه خفتگان شده. بعد از آنکه در آباده هر ساده فريفته وساوس آن فرومايه گشته و آماده اذيّت احبّای الهی شده قهر الهی ظاهر و جند پادشاهی صائل و سحر خنّاس باطل گشت چنانچه می‌فرمايد و لقد اخذناهم بالعذاب الأدنی دون العذاب الأکبر لعلّهم يرجعون انّ ربّک لبالمرصاد ا و لم يسيروا فی الأرض فينظروا کيف کان عاقبة المکذّبين. الحمد للّه رايت امر اللّه مرتفع و نفحات اللّه منتشر و کلمة اللّه مشتهر، آفاق عالم به ذکر جمال قدم متحـّرک و هرچند افواج هَزَله و رَذَله و خَذَله نيز هر روز از شطری ظاهر و عاقبت چون اسد قشقائی ساحر معدوم و هالک گردند ولی شجره مبارکه يوماً فيوماً با وجود هجوم اعدا و ضرب تيغ و تيشه از جميع جهات باز در نشو و نماست چنانچه می‌فرمايد انّا نحن نزّلنا الذّکر و انّا له حافظون.

باری ای ياران الهی شکر کنيد خدا را که در ظلّ شجر رحمانی آرميده‌ايد و در سايه بنيان الهی منزل و مأوی نموده‌ايد. مشمول عنايتيد و محظوظ از موهبت حضرت احديّت. جميع ياران الهی را تکبير ابدع ابهی برسان و عليک التّحيّة و الثّنآء. ع ع