٣٩٣

هو الله

ای ياران روحانی، جناب حاجی آقا محمّد به نهايت قوّت بر نصرت و معاونت شما قيام نموده و در نامه‌ای که به آقا ميرزا حسين مرقوم نموده خواهش نگارش تحريری به جهت شما از من فرموده. هرچند من فرصت و مهلتی ندارم ولی قوّت بازوی جناب حاجی آقا محمّد نه چنان شديد است که مقاومت توان نمود. بناء عليه در چنين وقتی که آفتاب آسمانی رو به غروب است و ريح سموم در شدّت هبوب و هوا به قسمی گرم که جناب قاضی افندی حاضر و الغوث الغوث می‌فرمايد با وجود اين من به تحرير مشغول تا بدانيد که روابط حبّيّه چگونه حکم بر انسان می‌نمايد. باری از کثرت عصيان و طغيان اهل ايران مرض وبا مستولی بر آن شد. در آيه مبارکه می‌فرمايد و لقد اخذناهم بالعذاب الأدنی دون العذاب الأکبر لعلّهم يرجعون لکن هيهات هيهات انتباه کجا و بيداری کجا. غفلت نه چنان احاطه نموده است که انذار بيدار نمايد و لا يزيد الظّالمين الّا خساراً لا تغنی الآيات و النّذر. باری اگر ديگران به خواب غفلت گرفتارند شما بيدار گرديد و شب و روز استغفار نمائيد و طلب عفو گناه فرمائيد. انّ اللّه يحبّ التّوّابين می‌فرمايد و همچنين می‌فرمايد اتّقوا فتنة لا تصيبنّ الّذين ظلموا منکم خاصّة، يعنی از بلای ناگهانی بپرهيزيد که اختصاص به ستمکاران ندارد. من اميد از فضل و موهبت خداوند مجيد دارم که ياران الهی مانند شمع نورانی به نور محبّت اللّه برافروزند و شب و روز به تضرّع و ابتهال پردازند و مناجات به درگاه ذوالجلال کنند و ربّنا لا تزغ قلوبنا بعد اذ هديتنا گويند. بايد در جميع احوال از امتحانات الهيّه در حذر بود. الم ا حسب النّاس ان يترکوا ان يقولوا آمنّا و هم لا يفتنون ا فحسبتم ان تدخلوا الجنّة و لمّا يأتکم مثل الّذين کانوا من قبلکم اصابتهم البأسآء و الضّرآء و زلزلوا حتّی يقول الرّسول و من معه متی نصر اللّه. باری مقصود اينست که بايد ياران الهی در مورد بلا و شدّت وبا و کثرت ابتلا در نهايت استقامت و وفا تضرّع به درگاه کبريا نمايند که فضل شامل و رحمت کامل و شفا حاصل و مرض زائل گردد و عليکم التّحيّة و الثّنآء. ع ع