٤٠٥

هو

ای نفحه خوش روحانی ساعتيست که غمام رحمت در فيضان است و سيل از شدّت باران در جريان و دمدمه رعد و زمزمه سحاب مصادم آذان و خبر از قصر رسيد که آقا باجی در اين خاکدان فانی به اوج عزّت جاودانی عروج نموده. بعد از تحمّل محنت هشتاد سال و فوز به خدمت در عاقبت ايّام از عسرت عوالم جسمانی جسته رخت به گلزار رحمت الهی کشيد. با وجود آنکه به جهت تشييع عازم خارج قلعه هستيم در منزل جناب مجدالدّين قلم گرفته و به ذکر آن حبيب روحانی مشغول شدم. فضل و الطاف خاصّه الهيّه را ملاحظه فرمائيد که چه بسيار بنات ملوک و سلاطين جهان که دست از حشمت و عزّت دنيويّه بشستند و به آرزوی اطفال ملّت منسوبه به حقّ لباس راهبيّت اختيار نمودند و در يوم مشهود محروم گشتند و اين پير سال‌ خورده که از قدم عالم حکايت می‌کرد به خدمت خانه حقّ فائز و مشرّف گشت تا حقيقت يختصّ برحمته من يشآء چون شمس تابان از افق امکان طالع و لائح گردد، ذلک من فضل الله يؤتيه من يشآء. مقصد اين بود که به ذکر يار حقيقی مشغول شويم سلسله کلام به اين مقام کشيد. باری حمد خدا را که مشمول لحظات اعين رحمانيّتيد و مظهر الطاف حضرت احديّت. در هر زمان در ساحت حقّ مذکوريد و به کلمه رضا مشهور. قدر اين مقام اعزّ ارفع اعلا را بدانيد و به شکرانه اين فضل در منتهای فرح و سرور باشيد. اعملوا آل داود شکراً و قليلا‌ً من عبادی الشّکور. ديگر جميع احبّای الهی را به ذکر بديع احلی مذکور و اشواق مشتاقان را ابلاغ فرمائيد. ع