٤٢١

هو الابهی

اگر آن نور هدی از آن افق غروب نمود و آن نجم وفاء از آن مطلع افول ولی الحمد للّه که مثل آن جناب را يادگار و بقيّة الآثار گذاشت. آن بزرگوار شب و روز به خدمت احبّاء اللّه و ترويج کلمة اللّه و ترويح قلوب اولياء اللّه مشغول و مألوف بود و در جميع اطراف به اسم اللّه معروف تا آنکه شربت شهادت را از يد ساقی عنايت نوشيد و اليوم در افق ملکوت ابهی چون ستاره صبحگاهی در کمال درخشندگی و به ندای يا ليت قومی يعلمون بما غفر لی ربّی و جعلنی من المکرمين فرياد می‌ نمايد ولی هر سمعی اين ندا را استماع نکند. حال شما چون از اعضاء جليله آن هيکل مکرّميد البتّه بايد به خلق و خوی او قيام نمائيد و به روش و سلوک او حرکت فرمائيد تا کشت او را آب دهيد و بنيان او را بلند کنيد تا صيت خدماتش جهانگير گردد و آوازه تقديسش به فلک اثير رسد و حقيقت المؤمنون کنفس واحده و الخلف رجوع السّلف تحقّق يابد. اميد از تأييد چنانست که موفّقيّت شما مزيد بر مؤيّدی آن متصاعد الی اللّه گردد و البهاء عليک و علی کلّ ثابت علی الميثاق. ع ع