٤٢٦

هو الله

ای منظور نظر عنايت حضرت احديّت چون به صفت رحمانيّت تجلّی فرمود حقيقت وجود در حيّز شهود جلوه نمود. ظلمت زايل گشت، نور هدايت درخشيد، ظلام حالک هالک شد، بعثت کبری واقع گشت، قيامت عظمی برانگيخت، سرادق عزّت در ارض محشر برپا شد، رايت حشر و نشر در قطب امکان منتشر گرديد. شمس حقيقت جمال ابهی چنان پرتو حرارتی مبذول داشت که دانه اسرار مکنونه اراضی قابليّات انبات گشته اسرار آشکار گرديد. ندای معنوی بلند شد و امتازوا اليوم ايّها المجرمون واضح و عيان گرديد و انّ الأبرار لفی نعيم و انّ الفجّار لفی جحيم مشهود و واضح آمد و عليک التّحيّة و الثّنآء. ع ع