٤٢٧

هو الله

ای کنيزان الهی عبدالبهآء چون فرصت نگارش نامه ندارد بلکه وقت نفس برآوردن ندارد لهذا در تحرير نامه فتور حاصل. اگر هزار قلم به حرکت آيد از عهده برنيايد تا چه رسد به يک قلم زيرا بايد با جميع آفاق مخابره کند و فرداً فرداً از احبّا و امآء توقّع آن دارند که رأساً با او مخابره نمايند و جميع مکاتيب را جواب صادر گردد. با وجود اين تا ممکن قصور نمی‌گردد ولی از فيوضات نامتناهی جمال مبارک اميدوارم که جواب هر يک به نامه روحانی و فيوضات از ملکوت ابهی رسد زيرا حرکت اين کلک شکسته محدود است ولی حرکت قلم اعلی نامحدود. اذا اراد لشیءٍ ان يقول له کن فيکون. باری يقين بدانيد که به قلبی خاضع و روحی خاشع همواره به آستان جمال مبارک عجز و لابه نمايم و شماها را تأييدات و توفيقات نامتناهی طلبم و عليکنّ البهآء الأبهی. ع ع