٤٧٥

هو الابهی

ای آيت رحمن، حيّ قيّوم چون شمس خرق حجاب غيوم فرمود از مطلع انوار دو آيات ظاهر و باهر گرديد آيات تدوينيّه و آيات تکوينيّه. آن در کتب و زبر و صحائف و الواح مسطور گشت و اين در لوح محفوظ و رقّ منشور آفاق مبعوث شد. آن به فصاحت و بلاغت و حقائق و معانی معجزه عظيمه بود و اين به قوی و کمالات و شئون و اسما و صفات آيات باهرات گرديد. آن مبيّن اسرار شد و اين مشرق انوار گرديد. آن ملکوت عرفان را بياراست و اين قطب اکوان و حيّز امکان را رشک گلستان جنان کرد. سنريهم آياتنا فی الآفاق و فی انفسهم حتّی يتبيّن لهم انّه الحقّ. و البهاء عليک من ملکوت الغيب جبروت الطاف ربّک الرّحمن الرّحيم. ع ع