٤٧٨

هو الله

ای فرع رفيع سدره مبارکه شکر کن حضرت پروردگار را که ثابت و راسخ بر عهد و پيمانی و ممدوح و مقبول و مقرّب درگه حضرت يزدان. در ظلّ شجره مبارکه آرميده‌ای و به منتهی آمال مقرّبين رسيده. قدر اين مقام را بدان و شب و روز به حمد و ثنا قيام فرما و مناجات کن و بگو:

ای خداوند فضل و عنايتی و حفظ و حمايتی و لطف و صيانتی تا نهايت ايّام ممتاز از بدايت گردد و خاتمة الحيات فاتحة الألطاف شود. هر دم لطف و عنايتی رسد و هر نَفَس عفو و رحمتی مبذول گردد تا آنکه در ظلّ ممدود تحت لواء معقود به ملکوت محمود راجع گردم. توئی منّان و مهربان و توئی ربّ الجود و الاحسان.

در خصوص کلمه عسق مرقوم نموده بوديد که روايت از حضرت باقر عليه السّلامست که از لفظ عسق مقصد سنين ظهور حضرت قائمست. اگر چنانچه فرصت داشتم شرح مفصّلی می‌نگاشتم ولی چه توان نمود که فرصت تنفّس و مهلت بيان ايجاز نه چه جای اسهاب و اطناب ولی دو کلمه به نهايت اختصار مرقوم می‌شود و از برای ابرار عبارت از صحف و اسفار است و آن اينست و بيانی واضح‌ تر از اين نمی‌شود و اشاره‌ای اعظم‌تر از اين نه، عسق عددش دويست و سيست که مضاف و منسوب به باب حطّه است. چون عدد باب بر عدد عسق اضافه گردد دويست و سی و پنج شود و اين سنه تولّد نور هدی قائم موعود آل عبا نقطه اولی حضرت اعلی روحی له الفداست و بهذا کفاية و السّلام علی من اتّبع الهدی. ع ع