٤٨٧

اللّه ابهی

يا من ادّخره اللّه لحفظ الميثاق بانگ بانگ ميثاقست و نور شعله اشراق. شمع روشن است و محامد و ستايش جمال قدم شاهد هر انجمن. ندای الست بلند است و پيمان الهی در آن بزم از دست به دست. انوار حقيقت چون مه تابان و اسرار ربوبيّت مکشوف در انجمن رحمن. شمس ميثاق در اشدّ اشراق و نيّر پيمان پرتوبخش بر آفاق امکان. اگر چنانچه طيوری پرتو خاوری را انکار نمايند و يا خود ضعف بصر خويش را آشکار نمايند ضرری ندارد. عن‌قريب شمس ميثاق به قسمی اشراق نمايد که اين طيور به حفره خمول دوند و اين ضعفاء در پس پرده اختفا برآيند و لا تسمع لهم صوتاً و لا رکزا. ملاحظه فرمائيد که ميثاق به اين عظمت می‌شود که بی‌ طوفان باشد، استغفراللّه. شما ملاحظه فرمائيد کلمه اللّهمّ وال من والاه از لسان مظهر نفس رحمن در کور فرقان چه طوفان داشت. حال می‌شود که عهد و ميثاق الهی را اهل تزلزل و شقاق حاصل نگردد و جميع فرياد از صميم فؤاد برآرند آمنّا و صدّقنا. در قرآن حضرت رسول روحی له الفداء می‌فرمايد ما کنت بدعاً من الرّسل. باری عاقبت امور را بايد ملاحظه کرد. حضرت روح روحی له الفداء با آن عظمت ابن اللّهی و قوّت مسيحائی و نفس اسم اعظمی يازده نفر از مؤمنين به تورات اذعان نمودند. اين عبد با ضعف و ناتوانی و وحدت و تنهائی و عجز و انکسار ظاهری و باطنی حال مبلغی بر عهد و پيمان باقی، بايد شکر الهی کرد. ولی عاقبت را ملاحظه کن که نفوسی که در ظلّ حقّ بود هرچند در بدايت محقور شدند ولی در نهايت چون علم مبين سر برآوردند و چون کوکب منير از افق اثير اشراق کردند. ع ع

يا من استبشر و بشّر ببشارات اللّه قم و ناد باعلی النّداء من فی الابداع حتّی تسمع الصّمّ النّداء من اهل ناسوت الادنی الی اقصی ملکوت الاعلی حيّ علی الميثاق حيّ علی الوفاق حيّ علی الاشراق حيّ علی الانوار السّاطعة فی اشرف نقطة من الآفاق. تاللّه الحقّ انّ سطوة العهد و رجفة الميثاق قد اخذت من فی الآفاق و المستضعفون فی خوضهم يلعبون و يتحسّرون و يضطربون و يستکبرون و يبکون و ينوحون و الثّابتون يستبشرون بفضل ربّهم و يفرحون و يطربون و يخضعون و يخشعون و يحمدون و يشکرون علی هذه الموهبة الّتی توقد و تضیء کالسّراج فی زجاج الامکان و الرّحمة الّتی احاطت الاکوان و السّطوة الّتی خشعت و خضعت لها الرّقاب و الاعناق و انّک انت يا منادی الميثاق لا تبتئس بما کانوا يتوهّمون. دع الضّعفاء فی وهاد الجهلاء و اسمع الحديث عصبة خلقت من عناصر القوّة و الاقتدار و ذوّتت من معادن العظمة و الجلال فانّهم نصرائک فی الامر و رفقائک فی الحبّ و قرنائک فی البلاء و جلسائک فی المحنة الکبری و خلصائک فی الوفاء يسمعون قولک و ينتبهون لبيانک و يستيقظون من رقد الاضطراب و يتخلّصون من زلّة الزّلزال اولئک امناء اللّه العزيز المنّان عليهم صلوات من ربّهم و رحمه و اولئک هم المفلحون و البهاء عليک و علی کلّ ثابت شکور.

ای بنده بهاءاللّه در آذربايجان به قراء و قصبات چون نسيم روح عبور و مرور نمائيد و در هر جا مناسب ديديد عدد اسم اعظم نفوسی را معيّن نمائيد که به تعاون يکديگر نشر نفحات اللّه نمايند و حفظ ميثاق اللّه و محافظه و صيانت احبّاء اللّه و چون اين ايّام يوم ربح عظيمست و همچنين خسران مبين بايد در هر مملکت نفوسی باشند که هادی سُبُل و مروّج دين اللّه و منادی ميثاق اللّه باشند. ع ع