٤٨٨

هو الابهی

ايّها الفرع الجليل من السّدرة الرّبّانيّه در بعضی از الواح الهی از قلم اعلی اين مضمون نازل و اين معانی باهر که افنان سدره منتهی را اعظم مقامات و اکمل موهبات تبليغ امر اللّه و اعلاء کلمة اللّه است زيرا علوّ سدره الهيّه و ارتفاع شجره رحمانيّه به حسب جميع عوالم الهيّه از غيب و شهود حتّی ظاهر ظاهر علوّ و سموّ افنانست. پس بايد به کمال قوّت و همّت و منتهای سعی و جهد در نشر نفحات اللّه کوشند و به جميع وسائل تشبّث نمايند. الآن وجود آن حضرت در آن ارض لازم بل الزمست. چگونه انفکاک خواهيد و هجرت و ارتحال جوييد. نهايتش اينست که مشقّت و مصيباتش بی حدّ و شمار است فاصبر کما صبر اولوالعزم بلکه لذّت و حلاوتش فی‌الحقيقه در وجود اين بلاياء و محن است. اگر بلايای سبيل الهی نبود انسان به چه لذّتی دل خوش می‌نمود چه که سائر لذائذ فی‌الحقيقه دفع آلامست و البهاء عليک و علی کلّ ثابت علی العهد و الميثاق. ع ع