هو الله - نفحه خوشی که از رياض محبّت اللّه هبوب يافته…

حضرت عبدالبهاء
اصلی فارسی

٥١٥

هو الله

نفحه خوشی که از رياض محبّت اللّه هبوب يافته بود مشام روح را معطّر و قلوب را به نور روح و ريحان منوّر نمود. در عالم وجود روح حقيقی که سبب حيات قلوب و نفوس و محيی ارواح و عقولست رايحه جانپرور محبّت اللّه است و مادون آن سبب زوال و انعدام. کلّ من عليها فان و يبقی وجه ربّک ذو الجلال و الاکرام. حمد مقصود عالميان را که احبّای روحانی را به اين موهبت غيرمتناهی سرافراز فرموده و وجوه مخلصين را به اين لطيفه ربّانيّه روشن و منوّر نمود. در جميع ايّام در عالم قلب و روح به ياد و ذکر شما مشغوليم. اگر به ظاهر در تحرير تأخيری شود از کثرت موانع و مشغوليّت است. در خدمت جميع احبّای الهی مراتب اشتياق اين عبد را ابلاغ فرمائيد خصوصاً جناب آقا محمّد و آقا سيّد علی و آقا علی اکبر و ميرزا مهدی و آقا غلامحسين و آقا علی اصغر و آقا علی و سائرين ادام اللّه عليهم هبوب ارياح روايح قدسه. ع

منابع