٥١٦

هو الابهی

ای ناظر به ملکوت ابهی آنچه مرقوم شده بود مشهود و معلوم گرديد و هرچه مسطور گشته منظور آمد، هنيئاً مريئاً لک هذه الکأس الطّافحة بصهباء موهبة اللّه. از فضل حضرت ودود سلطان وجود سائل و آمليم که آن نونهال بوستان محبّت اللّه در جنّت ابهی که در قطب امکان خيمه و خرگاه برافراشته چنان بار و شکوفه نمايد و شاخه و برگ بروياند که تزيين اين گلزار شود و زينت اين جويبار گردد و به اثمار بديعه لطيفه بارور شود. ای ناظر الی اللّه جميع آنچه مشهود و موجود و معلومست عن‌قريب ملاحظه نمائی که فانی محض و اوهام صرفست و اَعلام ملکوت ابهی فوق صروح عظمت کبری متموّج و آفتاب افق توحيد در فلک بقا طالع و لائح و واضح و ساطع، طوبی لکم يا اهل البقاء بشری لکم يا اهل الوفاء بما انعم عليکم سلطان العماء البقاء فی ملکوته الابهی و کلّ من عليها فان و يبقی وجه ربّک ذوالجلال و الاکرام. عبدالبهاء ع