٥٤٣

هو الابهی

ای ناظر به ملکوت قدس رحمانی اگرچه به ظاهر فاصله مواقع و منازل صد مراحل بلکه هزاران فرسنگ و فراسخست و بسا دشت و صحراء و باديه و بيابان و جبال و وديان در ميان حاجز و مانع و حائل ولکن قسم به جمال مقصود و حضرت معبود روحی لاحبّائه فدا که آنی نمی‌گذرد مگر آنکه روح و جان به نفحات ذکر احبّای رحمن در حرکت و اهتزاز است و قلب و فؤاد به قوّه اشتياق ياران در نهايت پرواز. از ملکوت ابهی به کمال تضرّع و ابتهال التماس می‌نمائيم که آن هياکل مجسّمه محبّت اللّه را چنان به نسائم حدائق قدس به حرکت و سرور آرد که از شدّت وجد و حبور چون طيور رياض جمال مشکور به نغمات محامد و نعوت سلطان ظهور حيرتبخش زوايای شعور گردند. ای احبّای الهی اليوم يوم نداست، ای ياران معنوی امروز روز اعلاء کلمة اللّهست، ای دوستان حقيقی اين آن ا لم يأن للّذين آمنوا ان تخشع قلوبهم لذکر اللّهست. تمسّکوا بعهد اللّه و ميثاقه العظيم ثمّ ذروا المستضعفين فی خوضهم يلعبون. ع ‌ع