٥٦٢

هو الله

ای بنده جمال ابهی نامه که به تاريخ ٥ رجب سنه ١٣٢٥ مورّخ بود رسيد. بسيار از مضمونش مسرور شدم زيرا برهان قاطع بر خيرخواهی آن جناب در حقّ جناب حاجی آقا محمّد بود، صد آفرين. ياران الهی بايد در يوم مصائب غمخوار يکديگر گردند و در خلاصی دوستان عقد مشورت کنند و به قدر امکان سبب آسايش جان و وجدان همديگر گردند. احبّای الهی در جميع حقوق مشترکند و فی‌الحقيقه حکم يک نفس دارند. هر يک زيان نمايد کلّ زيان کرده‌اند، هر يک سود نمايد کلّ سود نمايند زيرا روابط محکم است و اساس وحدت حال مستحکم.

امّا در خصوص خرطومی مرقوم نموده بوديد. خداوند عاقبت داغ بر خرطوم او نهاد چنانچه می‌فرمايد سنسمه علی الخرطوم. آن پيغامی که به واسطه شما فرستادم که به او برسانيد گوشه‌ اش به او می‌ گرفت و تعلّقی به او داشت امّا آن ابله ملتفت نشد زيرا منتظر اين بود که عبدالبهآء به ملکوت ابهی شتابد و مظهر نقض عجلاً جسداً در مقام عبدالبهآء استقرار يابد، حکايت سليمانست و عجلاً جسداً، و خرطومی وزير وزرا گردد و وکيل وکلا شود، هيهات هيهات لما توعدون. هنوز باقی دارد. حکايت روضه‌ خوان عمر به خاطر داريد. باری آنان هر قدر متزلزلند الحمد للّه شماها ثابت و راسخ و هر قدر آنها جاهلند شماها دانا و عاقل. ياران الهی هر يک مقاوم شعوب روی زمين است و مقابل جميع امم عالم چون بنيان متين، و کم رجل يعدّ بالف. حال الحمد للّه با وجود اين حزب يحيی و امّت نقض يک و احبّاء الهی هزاران. آن بيخردان عدّة معدودات و در نهايت کثافت و اضمحلال. بعد از صعود به ايّامی چند مرقوم گرديد و آن جناب نيز مطالعه فرموده‌ايد فسوف تری النّاقضين فی خسران مبين. اينست که آثار نکبت کبری احاطه نموده. از اين حدّ و درجه بدتر خواهد شد، به مقامی خواهد رسيد که سلاله آنان انکار انتسابشان به آنان نمايند و به جائی روند که کسی نداند و نشناسد که آنها از سلاله آنانند و هذا وعد غير مکذوب و امر محتوم. ياران به چشم خود خواهند ديد. به قول پيشينيان سامری کيست تا مقابلی با يد بيضا نمايد و خُوار عجل و ريسمان سحر چگونه مقاومت ثعبان مبين کند. و قل جاء الحقّ و زهق الباطل انّ الباطل کان زهوقاً. ع ع