٥٧٣

هو الله

ای احبّای الهی در اين دم که همدم پيک روحانيم نامه‌ای از يکی از احبّاء اللّه به جناب سيّد تقی واصل و در آن نامه نام آن ياران مذکور. جناب سيّد تقی نامه مذکور را چون رقّ منشور در حضور اين مهجور آورد. چون اسماء ياران قرائت شد حرارتی در جان و وجدان پديدار آمد. بحر محبّت بجوشيد و از مجرای لسان موجی به ساحل اوراق زد و چون پرتو آتش محبّت اشراق کرد به تحرير اين ورقه دلالت نمود. ای ياران الهی ايّام و دهور در مرور است و حيات جسمانی پرفتور و آرايش و آلايش اين جهان متاع غرور. در فکر آن باشيد که جام سرور و حبور بنوشيد و از کأس مزاجها کافور سرمست گرديد. آن جام بشارات الهيّه است و آن صهبا نفحات رحمانيّه. صد هزار جام فدای قطره‌ای از آن باده کنيد و آماده قربانگاه عشق گرديد. سر بدهيد تا سر چون علم برافرازيد. جان بيفشانيد تا نهال آمال و آرزو را در حديقه موهبت حضرت احديّت بنشانيد. قدری تأمّل و تفکّر کنيد که در چه يومی از قبر غفلت مبعوث شديد و در سايه چه علم مبين محشور گشتيد. فوعزّة البهآء اگر بدانيد رقص‌ کنان واطربا گويان پا کوبان کف‌ زنان در ميدان فدا به قربانگاه عشق بشتابيد و عليکم التّحيّة و الثّنآء. ع ع