ای دوستان الهی جناب آقا احمد ذکر آن ياران را در نامه خويش نمودهاند که الحمد للّه اين نفوس به جهت خدمت امر اللّه مُعيّن گشتهاند که در جزئی و کلّی امور تفکّر و تدبّر نمايند تا مظهر و المدبّرات امراً شوند. فیالحقيقه شور از اعظم خصائص اين کور است که بايد اهل بها در مهامّ امور شور را ملحوظ دارند و اين امر مهمّ را خير محتوم شمرند علیالخصوص در اموری که راجع به عموم است. آن شور خدمت حقّ است و آن مصادمه افکار سبب کشف حقيقت که چه نوع بايد و چه قسم شايد. اسّ اساس ترقّی در جميع مراتب کون مشورت است و تا اين تأسّس تامّ پيدا نکند امور بر محور مطلوب نگردد. بسيار در اين خصوص تقيّد لازمست به قسمی که در جزئيّات امور نيز احبّاء بايد با يکديگر مشورت نمايند. در کلّ احيان به درگاه بینياز عجز و نياز میشود که انجمن مشورت مظهر عون و صون و عنايت الهيّه گردد و موفّق به خدمت امر اللّه شود و جميع ياران را غمخوار مهربان باشند و در فکر راحت و آسايش و مسرّت و بشارت سائر دوستان افتند. اينست صفت مخلصين اينست سمت مقرّبين و البهاء عليکم اجمعين. ع ع