٥٩٩

هو الله

ای ثابت بر پيمان نامه شما نمره ٦ به تاريخ ١٥ شعبان رسيد و مضامين سبب بشاشت گرديد که يد قدرت چگونه ريشه هر بدخواه گمراه را برکند و در بين جمهور مفتضح و رسوا نمايد. صاحب حبل الوهين به عذاب مهين افتاد. الحمد للّه که احبّا توهين او ننمودند ولی خود او به نکبت آن عبارت به اسفل جحيم افتاد. انّ ربّک لبالمرصاد و انّه لعلی کلّ شیء قدير. هرچند نامه شما به ميرزا محسن بود ولی چون او در حيفاست محض محبّت به شما من جواب می‌نگارم. مختصر اين است که هر نفسی ناقض گردد و يا به امر اللّه توهين نمايد و يا از ظلّ امر اللّه آنی انحراف جويد ساقط گردد ولو خود را از اعلی علّيّين شمرد. الحمد للّه اين مظلومان را با نفسی نه نزاعی و نه جدالی نه عتابی نه خطابی نه شکايتی نه مقاومتی. اگر زهر دهند شهد بخشيم و اگر زخم زنند مرهم روا داريم و اگر سبّ کنند مدح و ستايش نمائيم و در نهايت محبّت و مهربانی معامله کنيم ولی حقّ بيدار است و شديد الانتقام. ملاحظه کنيد که ابداً از ظلم و عدوان نمی‌گذرد و يمهل و لا يهمل. هر نفس پاداش کردار خود و جزای اعمال خويش را عن‌قريب مشاهده می‌ نمايد. من از تو راضی هستم لهذا هر وقت به تو نامه نگارم به تبسّم می‌نويسم و شوخی و مزاح خواهم. الحمد للّه هرچه خواهش داشتی از ذلّت ظالمان و قطع دست تطاول ستمکاران و رسوائی اهل طغيان و پريشانی عوانان جميع را به چشم خود ديدی. انّ ربّک لشديد الانتقام و عليک البهآء الأبهی. ع ع