٦٠١

… اين مسئله امام دوازدهم و قائم موعود در احاديث مسلسله بسيار متزلزلست. اگر نفسی انصاف داشته باشد هيچ يک از اين روايات مختلفه متباينه متعارضه را اعتماد ننمايد. حضرات شيعيان هر يک از ائمّه اطهار را در يومش قائم می‌دانستند و منتظر خروج او بودند. بعد از حضرت امام حسن عسکری رؤسا ملاحظه کردند که بنيان اميد شيعيان بکلّی ويران خواهد شد و مأيوس و مضمحلّ خواهند گشت. خواستند به وسيله‌ای نگهداری کنند لهذا کنايه و استعاره و مجاز و تأويل بکار برده و روايات مختلفه پديدار شد و حقيقت حال اينست که شيعيان بعد از امام حسن عسکری عليه السّلام سه قسم شدند. قسمی به امامت جعفر نادان تشبّث نمودند و او را تهنيت و تبريک به امامت کردند و قسمی بکلّی منصرف شدند و قسمی ديگر به غيبوبت تشبّث نمودند و هر روز منتظر خروج بودند. هزار سالست که انتظاری می‌کشند و هنوز کلال و ملال نياورده‌اند. سبحان اللّه ظهور حقّ با وجود آنکه به نصّ صريح من‌دون تفسير و تأويل منصوص قرآنست قوله تبارک و تعالی و جاء ربّک و الملک صفّاً صفّاً در اين شبهه نمايند و تزلزل بنمايند و تأويل رکيک کنند و به رواياتی که در نهايت تزلزلست تشبّث نمايند و نصّ صريح گمارند و به آن معارضه کنند. اين چه بلاهت است و نادانی و اين چه حماقت است و سرگردانی…