٦٠٣

هو الابهی

ای ناطق به ذکر الهی هرچند به ظاهر در باديه هجران و وادی حرمان حيران و سرگردانی حمد کن که در قلوب عاشقان روی جانان موجودی و مشهودی. يا ايّتها النّفس المطمئنّة ارجعی الی ربّک راضية مرضيّة فادخلی فی عبادی ای قلب عبادی و ادخلی جنّتی. اين ارتباط و اتّصال و اتّحاد و اتّفاق از خصائص اين کور اعظم است که شمس حقيقت از مشرق احديّت افاضه انوار توحيد بر هياکل تجريد فرموده و بحر اعظم بر سواحل ممکنات لآلی نورانی تفريد و تجريد مبذول نموده. هر دامنی که وسيع‌ تر است نصيب بيش برد و البهآء عليک. ع ع ١٢ ربيع‌الثّانی ١٣١١.