٦٠٩

هو الله

از آيه مبارکه ان يا رئيس قد تجلّينا عليک مرّةً فی جبل تينآء و مرّةً فی زيتآء و فی هذه البقعة المبارکه و انّک ما استشعرت بما اتّبعت هويک و کنت من الغافلين سؤال نموده بوديد. هرچند فرصت تفسير و تشريح و توضيح ابداً ندارم يک قلم است و بايد با جميع آفاق مکاتبه کند ديگر چنين خامه کجا فرصت تفسير و تأويل دارد با وجود اين مختصر مرقوم می‌گردد تا آنکه امعان نظر فرمائيد و ابواب معانی از هر جهت مفتوح شود. تينا و زيتا به ظاهر دو جبلند در قدس که بر انبيای الهی در آن دو جبل تجلّی رحمانی شد و مراد از تجلّی خطابات الهيّه است که در کتب سماويّه و اخبار به ظهور کلّيّه است و اين به واسطه انبيا، چنانکه کتب مقدّسه را ملاحظه نمائيد بشارات الهی را در آن واضح و مشهود می‌بينيد. و همچنين تجلّی خطاب از بقعه مبارکه بدون واسطه‌ای بر رئيس گرديده ولی آن رئيس خسيس از جميع اين تجلّيات و مخاطبات غافل و ذاهل بود. و همچنين مقصد از جبل تينا حقيقت عيسی بود و از جبل زيتا حقيقت محمّديّه که مغرس شجره مبارکه زيتونة لاشرقيّة و لاغربيّه يکاد زيتها يضیء ولو لم تمسسه نار نور علی نور بود. تينا و زيتا در لغت عبری تين و زيتونست و اين همان تين و زيتون است که در قرآن قسم به آن ياد گرديده زيرا محلّ تجلّيات بودند. اينست که می‌فرمايد و التّين و الزّيتون و طور سينين که محلّ تجلّی به حضرت موسی بود و هذا البلد الأمين که مکّه باشد لقد خلقنا الانسان فی احسن تقويم يعنی فرد کامل انسان جامع جميع کمالاتست. اين مختصر بيانست که شد. بيش از اين فرصت نيست البتّه معذور می‌داريد. در هر روزی مکاتيب متعدّده پر از سؤالات از جميع اطراف می‌رسد که اگر صد قلم به تحرير پردازد از عهده جواب سؤالات برنيايد تا چه رسد به مکاتيب سائره. لهذا احبّای الهی بايد توجّه به ملکوت ابهی نمايند و طلب فيض نامتناهی کنند تا کشف اسرار گردد و حقايق و معانی جلوه نمايد.

مرقوم نموده بوديد که در شب اوّل و ثانی محرّم در بيت مبارک اجتماع نموده بوديد و به کمال سرور و فرح شب را صبح فرموديد. حضرت موقّر فی‌الحقيقه به خدمت قائمند. عبدالبهآء ولو به جسم غائب ولی در انجمن به جان و دل حاضر بود، جسم در مصر و دل در شيراز. ولی ملاحظه بيت مبارک بسيار لازم تا سبب دقّت نظر بيگانگان نگردد زيرا خطر دارد. ايرانيان هنوز از درندگی و بی‌ باکی و ويران نمودن نگذشته‌اند. در چنين قرنی نورانی که مدنيّت و آداب عموم آفاق را احاطه نموده، بعد از ششصد سال تعرّض به مقبره سعدی و حافظ می‌ نمايند. لهذا شايد از اجتماع اطّلاع يابند و در وقت شورش و انقلاب بی‌ ادبی به بيت مقدّس کنند. لهذا محلّ اجتماع در جای ديگر باشد بهتر و اولی‌ تر است و عليکم البهآء الأبهی. ع ع